'Bedankt! Jullie waren enorm gastvrij!' Schreef ik op Twitter toen ik vertelde over een random droom van die nacht over een fietstocht die ik maakte waarbij ik bleef slapen bij mensen die ik van Twitter kende.
Ik kreeg veel reacties: 'wat leuk dit moet je in het echt gaan doen.' en 'hier ben je welkom hoor!'
Toen ik weken later voorzichtig de animo checkte, kwamen er nog veel meer reacties. Langzaam begon een idee concreet te worden. Ik kocht een landkaart, pins en paarse hartjes stickers. Ik maakte een bericht en vroeg bij wie ik welkom was om te komen logeren. Met dit als resultaat.
De paarse hartjes koos ik bewust, ik gebruik ze vaak als reactie op de socials als ik moeite heb woorden te vinden. De paarse baan in de regenboogvlag 🏳️🌈 staat voor spirit wat zoiets kan betekenen als moed, durf en levenskracht.
Zo begon het grote plannen en organiseren. Ik was al een heel end op weg toen ik de boel moest afblazen. Nav een lichamelijke check up keeg ik de diagnoses diabetes en een licht verminderde knijpfunctie van het hart. Beide diagnoses zijn geen reden om niet te gaan fietsen. De medische molen met onderzoeken en controles zorgde ervoor dat het vorig jaar niet haalbaar was.
Mijn trouwe reisgenoot, de gele flits: de koosnaam voor m'n moeders e-bike, die ik erfde na haar overlijden.
Reacties
Een reactie posten